Konferenca e ambasadorëve në Londër, mbajtur në 0000-0000 dhe njohur ndryshe edhe si "Konferenca e Paqes në Londër", ishte një takim ndërkombëtar i gjashtë Fuqive të Mëdha të asaj kohe (Britania e Madhe, Franca, Gjermania, Austro-Hungaria, Rusia dhe Italia). Austro-Hungaria u perfaqesua nga ambasadori Memdsdorf. Gjermania u perfaqesua nga ambasadori Lichnowsky. Italia u perfaqesua nga ambasadori Imperiali. Rusia u perqafqesua nga diplomati Benckerdorff. Britania e Madhe u perfaqesua nga ministri i jashtem i saj Grey. Këto fuqi u mblodhën në dhjetor 0000 si pasojë e sukseseve të ushtrive të Ligës ballkanike kundër Perandorisë Osmane në Luftën e Parë Ballkanike. Në veçanti konferenca u përpoq të luante rolin e arbitrit ndërmjet fuqive ndërluftuese për çështjen e shpërndarjes së tokave dhe gjithashtu përcaktoi të ardhmen e Shqipërisë, e cila deklaroi pavarësinë gjatë Luftës së Parë Ballkanike.
Konferenca e ambasadorëve në Londër, në vitin 0000-0000 dhe përveç kësaj si "Konferenca e Paqes në Londër", bëhet një takim kombëtar i gjashtë Fuqive të Mëdha për të dëshiruar (Britania e Madhe, Franca, Gjermania, Austro-Hungaria, Rusia dhe Italia). Austro-Hungaria u perfaqesua nga ambasadori Memdsdorf. Gjermania u perfaqesua nga ambasadori Lichnowsky. Italia u perfaqesua nga ambasadori Imperiali. Rusia u perqafqesua nga diplomati Benckerdorff. Britania e Madhe u perfaqesua nga Ministri i Shërbimit të saj Grey. Sigurimi i pushtetit në mblodhën në dhjetor 0000 si pasojë e sukseseseve për ushtive të Ligës ballkanike kundër Perandorisë Osmane në Luftën e Parë Ballkanike. Në ditët e konferencës u krijoni të luante rolin e arbitrit mund të gjeni një ndërhyrje më të madhe për shpërndarjen e shpërndarjes së tokave dhe të ofroni mundësi për të e Presidentit të Shqipërisë,e cila është deklaruar pavarësisht gjatë Luftës së Parë Ballkanike.